Otwarta książka, na niej dwie inne książki, i plakietki z guzikami katyńskimi.

 

Wojciech Materski, Mord katyński. 70 lat drogi do prawdy, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych 2010

Nowa książka profesora Wojciecha Materskiego skierowana jest do uczniów, studentów i nauczycieli. Towarzyszący jej audiobook zatytułowany Mord katyński. Dokumenty zbrodni zawiera wybór kilkudziesięciu dokumentów wraz z komentarzami, czytanych przez aktorów – Olgierda Łukaszewicza i Jacka Rezenka. Bazą dla publikacji stało się czterotomowe wydawnictwo pt. Katyń. Dokumenty zbrodni, które ukazywało się staraniem NDAP w latach 1995-2006.

Allen Paul, Katyń, Świat Książki 2006

Paul Allen opowiada historię trzech rodzin: Hoffmanów i Pawulskich ze Lwowa oraz Czarnków z Krakowa. W każdej z nich zamordowano męża : adwokata, zawodowego oficera, lekarza. Autor dokładnie opisuje przyczyny, dzieje i próby zafałszowania Zbrodni Katyńskiej przedstawiając rodzinne tragedie na szerokim, sumiennie udokumentowanym tle polskiej historii od 1939 po 1992 rok, gdy władze rosyjskie wreszcie opublikowały „Rozkaz nr 13”, w którym Stalin osobiście nakazał rozstrzelać polskich jeńców z Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa.

Władimir Abarinov, Oprawcy z Katynia, Znak 2007

Rosjanin Władimir Abarinow przeprowadził własne dochodzenie w sprawie zbrodni katyńskiej śledząc katyńską tajemnicę od momentu jej ujawnienia, przez próby zrzucenia odpowiedzialności na nazistów i kłamstwa na ten temat utrwalane aż do czasów współczesnych. W Oprawcach z Katynia Abarinow ukazał ogrom i perfidię fałszerstw dotyczących zbrodni na polskich jeńcach. Spisał wiele relacji nieżyjących już świadków i sprawców mordu. Wystawił niezwykle surową moralną ocenę oprawcom polskich oficerów i policjantów. Książka uświadamia ogromną wagę zbrodni i ukazuje bolesną prawdę ukrytą w katyńskich mogiłach.

INDEKS REPRESJONOWANYCH, tom I. Rozstrzelani w Katyniu, Ośrodek KARTA 1995

Alfabetyczny spis 4410 jeńców polskich z Kozielska rozstrzelanych w kwietniu-maju 1940, według źródeł sowieckich, polskich i niemieckich.

Stanisław M. Jankowski, Czterdziestu, co godzinę, Polska Fundacja Katyńska 2002

Książka związana jest z tragedią katyńską, autor publikuje dokumenty z tzw. Archiwum Robla, powstałego w sposób konspiracyjny w 1943 r. w krakowskim Państwowym Instytucie Medycyny Sądowej i Kryminalistyki. W Instytucie tym znalazły się m.in. dokumenty osobiste, pamiętniki, zapiski, ujawnione w 1943 r. podczas ekshumacji w Katyniu, przeprowadzonej przez Niemców. Ich odpisy, stanowiące zawartość Archiwum Robla, ukryte za stropową belką, najpierw przed Niemcami, a później, po 1945 r., przed służbami specjalnymi ZSRR i PRL, zostały ujawnione dopiero w 1991 roku. Autor książki, Stanisław M. Jankowski (ur. 1945), od lat związany z Instytutem Katyńskim w Polsce oraz Niezależnym Komitetem Historycznym Badania Zbrodni Katyńskiej, jest znanym publicystą i historykiem, m.in. autorem książek o Armii Krajowej, generale Leopoldzie Okulickim, emisariuszu Janie Karskim… „Czterdziestu co godzinę”, to książka potwierdzająca jego wiedzę oraz dociekliwość w ujawnianiu kulis zbrodni katyńskiej.

Witomiła Wołk-Jezierska, … Przychodzisz Gdy Myślę Katyń, Nortom 2007

Zbiorek poezji zawiera wizję Katania w oczach artysty plastyka. Za jego pomocą autorka pragnie oddać hołd wszystkim oficerom Wojska Polskiego, ofiarom „okrutnej, wyrafinowanej zbrodni Katyńskiej”. W szczególności tomik jest uhonorowaniem przyjaciół ojca poetki – wykładowców Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. gen. Józefa Bema w Zambrowie, zamordowanych w Katyniu i Charkowie: por. Antoniego Wiśniewskiego, por. Franciszka Cemirskiego, por. Jana Medyńskiego, kpt. Mieczysława Wronkę, kpt. Leona Meleszkiewicza, kpt. Tadeusza Świderskiego, por. Jana Wieczorka i por. Mieczysława Bochenka.

Andrzej Mularczyk, Katyń. Post mortem, Wydawnictwo MUZA S.A 2007

Książka przedstawia losy trzech kobiet – matek, żon i córek polskich oficerów zamordowanych w 1940 roku w lesie katyńskim przez NKWD. Andrzej Wajda docenił w tej historii motyw beznadziejnego czekania rodzin zamordowanych oficerów na ich powrót do domu, na jakiekolwiek wieści. Pozwoliło to Wajdzie na wykorzystanie podczas pracy nad filmem własnych doświadczeń – jego ojciec Jakub, oficer Wojska Polskiego, zginął w Katyniu. Według Wajdy, główną inspiracją do pracy nad filmem były dla niego przeżycia matki, która nie przyjmowała do wiadomości, że jej mąż zginął i jeszcze w 1945 roku czekała na jego powrót do domu.

Andrzej Leszek Szczeniak, Katyńska zbrodnia, Wydawnictwo Encyklopedyczne 2004

Katyńska zbrodnia jest doskonałym, precyzyjnym opracowaniem przybliżającym grozę i potworność zbrodni katyńskiej (…) Jest to przechodzący ludzkie pojęcie obraz – skondensowanie zła, totalne kłamstwo, upodlenie człowieka i podeptanie wszystkich jego praw. Do tej potworności dołączyły się największe mocarstwa świata, godząc się na milczenie, na zafałszowanie prawdy. Do dzisiaj ta wielka zbrodnia ludobójstwa nie została rozliczona, osądzona i napiętnowana. Żaden trybunał międzynarodowy nie zajął się sprawą katynizmu (…) W zbrodniach zorganizowanych na „katyńską modłę” zginęło w XX wieku ponad 1 mln ludzi (…)
Alina Siomkajło, Katyń w pomnikach świata, Rytm 2003

Album przedstawia ponad 300 pomników i tablic katyńskich w Polsce i na świecie – informacje dotyczące ich lokalizacji w czasie i przestrzeni, historię powstania oraz nazwiska fundatorów i twórców.Uwzględniono też inne formy upamiętnień takie jak repliki i stylizacje obrazów Matki Boskiej Kozielskiej i Katyńskiej czy cmentarze wojenne w Katyniu, Charkowie i Miednoje, Muzeum Katyńskie w Warszawie oraz tablice pamiątkowe w kościołach i na cmentarzach. Album uzupełnia obfita dokumentacja fotograficzna (ponad 400 zdjęć) pozwala poznać walory estetyczne upamiętnień katyńskich i treść umieszczonych na nich inskrypcji. Całość stanowi swoistą dokumentację ofiarności i patriotyzmu tysięcy Polaków, rozsianych po całym świecie, którzy nie pozwolili, by pamięć o Katyniu uległa zagładzie.

Katyń. Dokumenty zbrodni t.I-III, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych 1995

Każdy tom zawiera dokumenty źródłowe od pierwszych dyrektyw z września 1939 r., decyzji o „najwyższym wymiarze kary”, dokumenty dotyczące zagłady oficerów i policjantów polskich będących jeńcami wojenni i przebywających w obozach NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz dokumenty pochodzące z archiwów rosyjskich obejmujące okres od lipca 1940 r. do marca 1943. Kolejne tomy materiałów źródłowych dotyczą przebiegu zbrodni i losów ocalałych jeńców oraz „sprawy katyńskiej” w jej reperkusjach międzynarodowych. Liczne aneksy zawierają listy z obozów, notatki pisane przez jeńców, wspomnienia i pamiętniki. Zgromadzona dokumentacja jako całość obrazuje zagładę – kulminację tragedii – zwanej umownie katyńską. Można sądzić, że źródła te pozwolą na weryfikację wielu dotychczasowych ustaleń i zainspirują także nowe badania.
Andrzej Kola, Archeologia zbrodni, Wydawnictwo UMK 2005

Książka prof. Andrzeja Koli, który na zlecenie Rady OPWiM kierował ekipą polskich specjalistów prowadzących w latach 1994-1996 badania na terenie kwartału parku leśnego w Charkowie, w miejscu, gdzie NKWD ukryło szczątki zamordowanych oficerów WP z obozu specjalnego NKWD w Starobielsku oraz przypuszczalnie z więzień zachodnich obwodów Ukrainy (z tzw. ukraińskiej listy katyńskiej), przybliża historię i wyniki prowadzonych prac. Niemal codziennie przynosiły one znaczące odkrycia i w sposób dla nas nieoczekiwany odsłaniały mechanizmy zbrodni popełnionej przez funkcjonariuszy NKWD na obywatelach Rzeczypospolitej.

Jacek Wilamowski, Kłamstwo stulecia. W cieniu Katynia, Agencja Wydawnicza Cinderella Books Andrzej Zasieczny 2004

Zbrodnię w Lesie Katyńskim oraz w Charkowie i Kalininie przez ponad 50 lat otaczało kłamstwo i zmowa milczenia. W kwietniu – maju 1940 roku na polecenie Stalina i bolszewików – wymordowano ponad 22 000 więźniów politycznych, głównie oficerów Wojska Polskiego, Korpusu Ochrony Pogranicza, Straży Granicznej, Policji Państwowej, w większości przedstawicieli inteligencji.

Stanisław Mikke, Śpij mężny w Katyniu, Charkowie i Miednoje, Rytm 1998

Książka Stanisława Mikke „Śpij, mężny w Katyniu, Charkowie, Miednoje”, niezwykle starannie wydana wysiłkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, bogato ilustrowana unikatowymi fotografiami, opatrzona wstępem Zbigniewa Brzezińskiego, dokumentuje jeden z ostatnich etapów katyńskiego dramatu: prace ekshumacyjne, prowadzone od 1991 r. w miejscach kaźni, najpierw jako część śledztwa Naczelnej Prokuratury Wojskowej ZSRR, później w celu założenia polskich cmentarzy wojskowych. Autor, początkowo tylko dziennikarz, obserwator, szybko stał się pełnoprawnym członkiem polskiej misji. Własnymi rękami wydobywał z dołów szczątki pomordowanych, składał w bratnich mogiłach przestrzelone czaszki, dzielił wszystkie fizyczne i psychiczne trudy kolejnych ekspedycji.

Witomiła Wołk-Jezierska, Kulisy Zbrodni Katyńskiej, Nortom 2005

Autorka w oparciu o dokumenty ukazała ogrom zbrodni popełnionej przez rosyjskie NKWD na polskich oficerach i policjantach oraz działania władz rosyjskich i polskich, niektórych stowarzyszeń i osób, które doprowadziły do tego, że do dzisiaj sprawcy zbrodni katyńskiej nie zostali osądzeni i ukarani, a ofiary zbrodni nie zostały godnie pochowane w Ojczyźnie i odpowiednio uhonorowane.

Bratko Józef, Dlaczego zginąłeś, prokuratorze?, Kraków 1997

Madajczyk Czesław, Dramat katyński, Warszawa 1989

Czesław Grzelak, Kresy w czerwieni 1939, NERITON 2001

Książka przedstawia plany i przygotowania Związku Radzieckiego do napaści na Polskę 17 września 1939 roku. Przebieg kampanii, heroiczna obronę granic przez KOP, obronę Grodna, zaangażowanie w walki Policji Państwowej i ochotników.

Stepek Jan, Pamiętniki znalezione w Katyniu, Paryż 1990

Jażborowska Inessa, Jabłokow Anatolij, Zoria Jurij, Katyń. Zbrodnia chroniona tajemnicą państwową, Warszawa 1998

Książka tłumaczy dlaczego tak długo nie mogła wyjść na jaw prawda o Katyniu. Ukazuje mechanizmy stalinowskiego zakłamania i niezliczone fałszerstwa oraz zakazy i surowe kary za próby ujawnienia winnych zbrodni.

Lebiediewa Natalia, KATYŃ, Zbrodnia przeciwko ludzkości, Warszawa 1998

Trznadel Jacek, Powrót rozstrzelanej armii, Warszawa 1994

Ewa Gruner-Żarnoch, Starobielsk w oczach ocalałych jeńców, Szczecin 2001

Książka przedstawia relacje o Starobielsku, które przekazali ci, którzy go przeżyli, co znane jest z dokumentów sowieckich i zeznań byłych funkcjonariuszy NKWD, z listów i wspomnień rodzin osób zamordowanych.

Stanisław M. Jankowskiego i Edward Miszczak, Powrót do Katynia, Rzeszów 1990

Autorzy opowiadają o tym, jak przeszło 45 lat usiłowano ukryć prawdę o sprawcach zbrodni katyńskiej, o tragicznym losie polskich oficerów z Kozielska, Ostaszkowa i Starobielska. Historyk i literat – Stanisław M. Jankowski oraz reporter radiowy Edward Miszczak spośród wielu zebranych relacji postanowili najciekawsze opracować – i tak powstała ta książka.

Wołągiewicz Ryszard, Katyń w albumach rodzinnych, Szczecin 1991

Tucholski Jędrzej, Mord w Katyniu, Warszawa 1990

Pieńkowski Tadeusz, Droga polskich żołnierzy do Katynia, Miednoje Piaichatek i…, Warszawa 2000

Stanisław M. Jankowski i Ryszard Kotarba, Literaci a sprawa katyńska – 1945, Kraków 2003

Część zasadnicza książki to nieznane dotąd protokoły zeznań m.in.: Andrzejewskiego, Dąbrowskiej, Iwaszkiewicza, Jastruna, Kisielewskiego, Kotta, Kruczkowskiego, Miłosza, Nałkowskiej, Przybosia i Wyki – przesłuchiwanych w związku ze śledztwem przeciw pisarzom podejrzanym o kolaborację z Niemcami.

Zeszyty Katyńskie i opracowania wydane przez Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polską Fundację Katyńską:

Zeszyty Katyńskie nr 1 – „Katyń, problemy i zagadki”, 1990 r.
Zeszyty Katyńskie nr 2 – „Zbrodnia Katyńska, droga do prawdy”, 1992 r.
Zeszyty Katyńskie nr 3 – „Zeznanie Tokariewa” , 1994 r.
Zeszyty Katyńskie nr 4 – „Listy Katyńskiej ciąg dalszy, straceni na Ukrainie”, 1994 r.
Zeszyty Katyńskie nr 5 – „II półwiecze zbrodni, Katyń-Twer-Charków”, 1995 r.
Zeszyty Katyńskie nr 6 – „Zbrodnia nie ukarana, Katyń-Twer-Charków”, 1996 r.
Zeszyty Katyńskie nr 7 – „Katyń, zbrodnia bez sądu i kary”, Józef Mackiewicz, 1997 r.
Zeszyty Katyńskie nr 8 – „Ku cmentarzom polskim w Katyniu, Miednoje, Charkowie”, 1997 r.
Zeszyty Katyńskie nr 9 – „Zbrodnia Katyńska. Upamiętnienie ofiar i zadość uczynienie”, 1998 r.
Zeszyty Katyńskie nr 10 – „W przeddzień zbrodni katyńskiej. Agresja sowiecka 17. września 1939 r.”, 1999 r.
Zeszyty Katyńskie nr 11 – „Masakra w Katyniu”, Henri de Montfort, 1999 r.
Zeszyty Katyńskie nr 12 – „Zbrodnia Katyńska po 60 latach. Polityka, Nauka, Moralność”, 2000 r.
Zeszyty Katyńskie nr 13 – „Zbrodnia Katyńska. Próba bilansu”, 2001 r.
Zeszyty Katyńskie nr 14 – „Czterdziestu co godzinę”, Stanisław M. Jankowski, 2002 r.
Zeszyty Katyńskie nr 15 – „Zbrodnia Katyńska. Pytania pozostałe bez odpowiedzi”, 2002 r.
Zeszyty Katyńskie nr 16 – „Kaplica Katyńska w Katedrze Polowej WP”, 2002 r.
Zeszyty Katyńskie nr 17 – „Zbrodnia Katyńska. Problem przebaczenia”, 2003 r.
Zeszyty Katyńskie nr 18 – „Dzień rozpoczął się szczególnie”, Stanisław M. Jankowski, 2003 r.
Zeszyty Katyńskie nr 19 – „Zbrodnia Katyńska. Wina i oskarżenie”, 2004 r.
Zeszyty Katyńskie nr 20 – „Zbrodnia Katyńska. Polskie śledztwo”, 2005 r.
Zeszyty Katyńskie nr 21 – „Zbrodnia Katyńska. Przesłanie dla przyszłości”, 2006 r.
Zeszyty Katyńskie nr 22 – „Zbrodnia Katyńska w oczach współczesnych Rosjan”, 2007 r.
Zeszyty Katyńskie nr 23 –  Zbrodnia katyńska między prawdą i kłamstwem (2008)
Zeszyty Katyńskie nr 24 – Zbrodnia katyńska – naród, państwo, rodzina (2009)
Zeszyty Katyńskie nr 25 –  Kryzys Prawdy 1940-2010 (2010)
Zeszyty Katyńskie nr 26 – Wyjście z Kryzysu Prawdy 1940-2016 (2017)